Artykuły
Problem izolacji termicznej w miejscu oparcia dachu na murze

Niezależnie od rodzaju wybranego ocieplenia budynku (wełna mineralna, skalna, czy styropian), problemowym miejscem było oparcie murłaty na murze – oparcie dachu na konstrukcji murowanej. W przypadku ocieplenia w postaci mat lub płyt, należy pociąć je na odpowiednie kawałki i umieszczać w narożu możliwie ciasno, co skutkuje trzema negatywnymi zjawiskami (Rys. 01):

• ściśnięcie wełny mineralnej - powoduje lokalne zmniejszenie grubości warstwy izolacji termicznej,
• lokalne dogęszczenie izolacji, co skutkuje pogorszeniem jej własności izolacyjnych,
• nie da się wykonać warstwy w 100% szczelnej na łączeniu izolacji z elementami konstrukcyjnymi budynku.

W przypadku ocieplenia konstrukcji dachu oraz miejsca oparcia dachu na murze pianką poliuretanową w/w problemy nie pojawiają się, gdyż (Rys. 02):

• warstwa izolacji z pianki poliuretanowej nie posiada przerw – tworzy jednolitą i ciągłą warstwę,
• pianka poliuretanowa szczelnie przylega do elementów konstrukcyjnych budynku,
• pianka poliuretanowa PUR w procesie wysychania powiększa swoją objętość, dzięki czemu uszczelnia i wypełnia wszystkie puste przestrzenie w konstrukcji.

Rys. 01
Detal oparcia więźby dachowej na murze – ocieplenie wełną mineralną

Rys. 02
Detal oparcia więźby dachowej na murze – ocieplenie pianką poliuretanową

Jak widać na załączonych rysunkach, przy ociepleniu płytami z wełny mineralnej ciepłe powietrze poprzez nieszczelności w warstwie izolacji termicznej może swobodnie przepływać na zewnątrz budynku.

W przypadku zastosowania ocieplenia w postaci pianki poliuretanowej, powstaje ciągła i jednorodna warstwa izolacji, która pozwala zatrzymać ciepłe powietrze wewnątrz budynku.